Wijnwandelen op de Pfalzer Weinsteig

Wijndorpen, wijnfeesten en eindeloze rijen met druiven. De Duitse Pfalz ‘ademt’ wijn. Tel daarbij op dat de Duitsers enthousiaste wandelaars zijn en je weet: voor wijnwandelen zit je hier prima. Wij wandelden een dag op de Pfalzer Weinsteig en genoten naar hartelust. Ga je mee?

Pfalzer Weinsteig

Langeafstandspad de Pfalzer Weinsteig is 172 kilometer lang en voert van Bockenheim naar Schweigen-Rechtenbach. De route is in beide richtingen gemarkeerd, met een rood-witte ‘golf’ en daarin een druiventros en/of de naam van de route. Het parcours voert grotendeels over de groene hellingen van het Pfalzer Wald en is vrij pittig qua stijgen en dalen.

Tussen de bomen door kijk je geregeld uit op wijnvelden en wijndorpen. Voor het bezoek aan een dorp of wijngoed volg je de rood-gele variant van de markering (aan- en uitlooproute). Dankzij het fijnmazige OV-netwerk kan je prima met de bus reizen tussen start- en eindpunt van je dagwandeling.

Wijndorp St. Martin

Wij lopen vandaag de etappe van St. Martin naar Burrweiler, inclusief aan- en uitlooproute een wandeling van 16,7 kilometer.

We parkeren de auto op een gratis parkeerplaats in Burrweiler en nemen vanaf de doorgaande autoweg ‘Deutsche Weinstrasse’ bus 500 naar het schilderachtige wijndorp St. Martin (24 minuten, € 2,60 per persoon). We parkeren de auto op een gratis parkeerplaats in Burrweiler en nemen vanaf de doorgaande autoweg ‘Deutsche Weinstrasse’ bus 500 naar het schilderachtige wijndorp St. Martin (24 minuten, € 2,60 per persoon).

Het is nog geen 10.00 uur in de ochtend, maar het dorp gonst al van activiteit. We zijn duidelijk niet de enige wandelaars vandaag! Maar als we het dorp uitwandelen en in het bos omhoog klimmen naar de aansluiting met de rood-wit gemarkeerde hoofdroute is het al snel een stuk stiller. En dan ontdekken we dat we de hoofdroute alweer kwijt zijn! Er lopen hier heel wat lokale en regionale wandelroutes, die deels hetzelfde traject volgen. Met hulp van de topografische kaart en Google Maps zijn we na een half uurtje weer terug op de Pfalzer Weinsteig.

Bedevaartgangers

Dicht bij St. Martin ontmoeten we nog heel wat bedevaartgangers, niet zelden behoorlijk op leeftijd, die een bezoek brengen aan de Mariagrot en de kapel van de heilige Odilia. Deze Odilia werd rond 666 in de nabijgelegen Elzas blind geboren. Toen zij op 12-jarige leeftijd gedoopt werd in een klooster zag zij het licht en was daarvoor zo dankbaar dat zij zelf een klooster stichtte. Odilia is patrones van de Elzas en wordt, hoe verrassend, aangeroepen tegen oogkwalen.

Klaterende beek

Na enkele kilometers duikt de route dieper het bos in. We lopen over een breed en lekker vlak bospad. Verderop steken we een lager gelegen asfaltweg over en wandelen langs de Triefenbach terug naar de bosrand.

Zouden we vanaf het keerpunt de weg nog een kleine kilometer verder volgen, dan hadden we kunnen lunchen in de knusse boshut Hüttenbrunnen (woensdag-maandag 11-18 uur). We eten echter op deze warme dag ons lunchpakketje graag op bij de klaterende beek.

Spelevaren

We wandelen verder langs de beek en komen uit op een open plek met een flinke vijver. Hier kan je, als de bijbehorende horeca open is, bootjes huren voor een tochtje op het water. Aan de rand van de vijver wijzen twee borden de weg naar Villa Ludwigshöhe, onze volgende bestemming. Een wit bordje met het cijfer 3 voert langs het water en een onduidelijk pad naar boven wordt gemarkeerd met onze rood-witte golf. ‘Boven’ wordt het even verwarrend, omdat daar een volgende wegwijzer ontbreekt. Maar in de praktijk maakt het niet uit. We volgen even de 3 langs de vijver en pakken dan als vanzelf onze Pfalzer Weinsteig weer op. Na een pittig klimmetje, onderdoor de  stoeltjeslift naar de nog hoger gelegen Rietburcht, opent het bos zich voor ons en staan we voor Villa Ludwigshöhe.

Villa Ludwigshöhe

Villa Ludwigshöhe was het zomerverblijf van de Beierse koning Ludwig I (1786-1868). Hij werd geboren in Straatsburg, waar zijn vader als kolonel van het Franse leger was gestationeerd. In 1789 moest het gezin vluchten voor de Franse Revolutie en vestigde zich in Mannheim.

Op 12 oktober 1810 trouwde Ludwig in München met Theresia van Saksen-Hildburghausen. Curieus detail: het huwelijk vond plaats op de Theresienwiese, waar sinds die dag jaarlijks het Oktoberfest wordt gevierd. Dit is uitgegroeid tot het grootste bierfestival ter wereld.
Het huwelijksfeest in 1810 geldt nog altijd als de eerste editie van het Oktoberfest. De biercultuur was overigens ver te zoeken in de omgeving waar Lodewijk in 1846 zijn zomerverblijf Villa Ludwigshöhe liet bouwen. Zo ver je er kunt kijken zie je de wijngaarden van de Pfalz.

Preekstoel in de rots

Het geel gepleisterde, in Italiaanse stijl gebouwde landhuis is van binnen te bezichtigen (je kunt mee met een rondleiding en er vinden tijdelijke exposities plaats). Wij zitten er lange tijd op het terras, met weids uitzicht over de Rijnvallei vol wijngaarden en schilderachtige wijndorpjes. Na het bezoek aan de villa voert de route ons langs de bosrand en genieten we verder van dit romantische uitzicht. We passeren de Maria-grot van Weyher in der Pfalz. Dit is niet alleen een bedevaartsplaats, er worden ook diensten gehouden. Bij deze gelegenheid beschikt de voorganger over een uit de rotsen gehakte preekstoel.

Wijnmolen

Onze eindbestemming voor vandaag, Burrweiler, komt in zicht. Het is al laat in de middag en de vallei baadt in een onweerstaanbaar gouden licht. We besluiten iets eerder uit het bos af te dalen en een omweg te maken langs de Burrweiler Mühle.

Het is een wijngoed met een enorm terras en we bestellen er een glas wijn van het huis. Niet de lekkerste die we in de regio drinken, maar het uitzicht op de berg maakt veel goed. We zien Villa Ludwigshöhe baden in het zonlicht en erboven de ruïne van de Rietburcht. Ook deze staat op een open plek in het bos. We zoeken onze weg terug tussen de wijngaarden en komen in Burrweiler mooi uit bij de parkeerplaats waar we vanochtend de auto achterlieten.

Pfalzer Weinsteig praktisch

De beste reisgidsen

De beste hotels