Luxemburgs Red Rock (Minett), de kleine regio in het zuidwesten van Luxemburg, dankt haar naam aan de rode kleur van het mineraal dat aan de basis lag van de ijzer- en staalindustrie: ijzererts. Na het sluiten van de mijnen moest de regio zichzelf opnieuw uitvinden. De mijnen, hoogovens en treinen werden toeristische attracties. En de ‘rode aarde’ werd weer natuur. Met markering, zodat je heerlijk kan wandelen in Red Rock (Minett).
Net als de andere regio’s biedt Luxemburgs Red Rock (Land van de Rode Aarde) een keur aan korte en langere routes om de omgeving te voet te verkennen. Je kan kiezen uit de met blauwe driehoek gemarkeerde rondwandelingen van het circuit ‘autopédestres’, zoals je die overal in Luxemburg vindt. Daarnaast zijn er routes opgezet door lokale organisaties en gemarkeerd met pijltjes of symbolen in een eigen kleur. We zetten de mooiste voor je op een rijtje. Zo ga je heerlijk aan de wandel in Luxemburgs Red Rock.
1. Langs een oude mijn
Ontdekkingspad Prënzebierg – Giele Botter voert je vanaf de parkeerplaats bij de begraafplaats van Pétange (Rue Prinzenberg / Prënzebierg) de gelijknamige berg op. Je wandelt dwars door een oud bos. Een flinke klim, maar je wordt beloond met mooie vergezichten. Als het bos lichter wordt, en de aarde rood, ben je in de buurt van een oude mijn. Langs steile rode wanden steek je een veld over waar de vegetatie kenmerkend is voor de ijzerhoudende grond. Kijk dus uit naar de piramide-orchidee. Je passeert een voormalige mijngang, gemarkeerd met een wagonnetje vol stenen. Voorbij een plas maak je kort een heen-en-weertje langs een (’s zomers) fraai wuivend korenveld naar een uitkijkpunt. Ten slotte daal je eerst langzaam en later vrij steil door het bos af tot het parkeerterrein.
Prënzebierg – Giele Botter route-informatie
Lengte: 7,6 kilometer.
Niveau: gemiddeld.
Markering: witte pijltjes op groene achtergrond.
De route is prima te volgen zonder kaart of beschrijving.
2. Bos en vergezichten
Bij het Hôtel de Ville in Differdange (Avenue Charlotte) start de vrij korte en makkelijke wandeling Circuit Korspronk. Je wandelt de stad uit en maakt een lange, gestage klim door het bos. Na een steile afdaling via een trap wandel je verder langs de bosrand en kijk je mooi uit over weideland met in de verte een dorpje met kerktoren. Heel idyllisch! De route voert je ten slotte terug naar Differdange. Een goede kennismaking voor een paar dagen wandelen in Red Rock!
Circuit Korspronk route-informatie
Lengte: 6 kilometer.
Niveau: makkelijk.
Markering: paarse bordjes met witte pijl.
3. Huizen uit de Belle Epoque
Een leuke kennismaking met Esch-sur-Alzette is de Architectuurwandeling door het centrum. De stad kwam vanaf 1838 tot bloei na de ontdekking van de ijzerertslagen in de omgeving. Het ontginnen van het erts en het daaruit winnen van ijzer bood werk aan vele mensen en in korte tijd groeide de bevolking van ruim duizend tot zo’n 30.000 in 1930. Behalve mijnwerkers voor het lichamelijk werk trokken hoog opgeleide arbeidskrachten naar Esch, alsmede zakenlieden en investeerders. Zij hadden fraaie huizen nodig en lieten die bouwen in de populaire bouwstijlen van die tijd, zoals Art Deco en Jugendstil.
Esch-sur-Alzette route
Tijdens de wandeling passeer je veel van dit soort huizen, vaak goed onderhouden of gerestaureerd. Je ziet er betekenisvolle decoraties op de gevel: bloemen, vissen, schelpen (vruchtbaarheid), leeuwen, sabels en lauwerkransen (kracht) of uilen en boeken (wijsheid).
Opvallend zijn de panden op nummer 36-40 in de Rue Emile Mayrisch met hun Art Deco-versieringen. Of de Jongensschool in Frans-Academische stijl (Rue du Fossé). Een echt hoogtepunt is de autovrije Rue de l’Alzette met op de nummers 55, 57 en 61 een huis in Art Deco-stijl, een neogotisch huis en een Jugendstil-huis. Op nummer 65 een pand in een combinatie van barok en gotiek en op nr 91 een pand in de gemoderniseerde stijl van Lodewijk XVI. Een bijzondere rijkdom dus op een relatief klein oppervlak!
Architectuurwandeling route-informatie
Lengte: 5 kilometer.
Niveau: makkelijk.
Markering: geen (Nederlandstalige beschrijving).
4. Vanaf de Cockerill-mijn
Ten zuiden van Esch-sur-Alzette was tot 1970 de Cockerill-mijn actief. Toen die dicht ging, waren de mijnwerkers er op gebrand om de mijn en de gebouwen niet verloren te laten gaan. Zij knapten de site zelf op en gingen er bezoekers rondleiden. Het museum is gratis toegankelijk. Een andere reden om deze plek te bezoeken is het naastgelegen bezoekerscentrum over het natuurgebied Ellergronn. Vanaf hier kan je een boeiende wandelroute volgen door het prachtige natuurgebied naast de mijn. Lichtgroene bordjes met de afbeelding van een vleermuis wijzen je de weg en onderweg krijg je veel informatie over het natuurgebied.
Ellergronn route-informatie
Lengte: 12 kilometer.
Niveau: gemiddeld.
Markering: groene bordjes met vleermuis.
5. Kasteel op de berg
Dudelange is een van de aardigste plaatsjes van het Land van de Rode Aarde. De stad is uitgestrekt, maar heeft een gezellig en compact centrum met parkjes en pleintjes.
Een leuke wandelbestemming is de ruïne van het Kasteel van Dudelange. Het kasteel maakte ooit deel uit van de vestingwerken ter bescherming van Luxemburg-stad. Een aantal hoge heren, onder wie die van Gymnich, Boulay, Neufchâtel, Hunolstein en Isembourg, investeerde veel in de versterking en bewoonbaarheid van het kasteel. Dit alles kon echter niet voorkomen dat het leger van Keizer Karel V het in 1552 verwoestte. Sindsdien heeft het Kasteel van Dudelange geen strategische waarde meer en verviel het tot de huidige ruïne. De site is recent gerestaureerd en voorzien van een uitkijktoren.
Op de toren
Je wandelt erheen door een fraai bos op de helling van de berg St. Jean. Het begin van het wandelpad bereik je door op de weg N31, een toegangsweg naar Dudelange vanuit Esch-sur-Alzette, linksaf te slaan, weg 164 in naar Budersberg. Direct rechts kan je de auto parkeren naast een bushalte. Steek de weg over en volg het wandelpad omhoog door het bos. Bordjes wijzen je de weg naar het kasteel. Het beste overzicht van het voormalige kasteel krijg je boven op de uitkijktoren. Hiervandaan zie je ook Luxemburg-stad mooi liggen.
De leukste reisgidsen over Luxemburg
Reishandboek Luxemburg
In onze eigen reisgids nemen we je mee naar de mooiste plekjes van Luxemburg-stad en de rest van het Groothertogdom Luxemburg: Luxemburgse Ardennen, Guttland, Mullerthal, de Moezel en het Land van de Rode Aarde. Uitgebreide informatie over musea, historische gebouwen, natuurgebieden en, uiteraard, heel veel wandelen. Daarnaast aandacht voor bijzondere logeeradressen, restaurants, de historie, de Luxemburgse taal en de inwoners. Tekst: Tineke Zwijgers | Foto’s: Dorien Koppenberg | Elmar, 2023.
Reisgids Luxemburg Rondreis
In deze reisgids ontdek je het Groot-Hertogdom Luxemburg in 2 volledig uitgewerkte autoroutes en 6 wandelroutes die je langs bekende maar ook minder bekende plekken van onze kleine buur brengen. €10,00
- De digitale reisgids Groothertogdom Luxemburg bevat 37 bladzijden A4 in pdf-formaat
- 2 uitgewerkte autoroutes: van Luxemburg-stad tot Echternach en langs de Luxemburgse Moezel
- 6 wandelingen: Larochette, Luxemburg-stad (2 wandelingen), Klein-Zwitserland (2 wandelingen), Echternach
De leukste hotels
Logeren in Het Land van de Rode Aarde
Het intieme The Seven Hotel staat op de Gaalgebierg net buiten Esch-sur-Alzette, tussen het groen maar op loopafstand van de stad. De kamers zijn ruim en comfortabel, met open badkamer en apart toilet. De bomen zijn zo dichtbij dat je de eekhoorntjes kan zien scharrelen. In het restaurant van chef Fernando Andreu geniet je van een lichte tapas-maaltijd of een uitgebreide proeverij van streekproducten. Prima ontbijt.
In het schilderachtige mijndorpje Lasauvage, op de grens met Frankrijk, logeer je sfeervol en betaalbaar in hotel Le Presbytère. Het ligt, hoe verrassend, naast de presbyteriaanse kerk van het dorp. De kamers zijn functioneel ingericht, er is een goed restaurant en een fijn terras aan de rivier.
Slapen in een boomhuis
Een van de leukste overnachtingen beleef je in het kleine en sympathieke Escher Déierepark, op de Gaalgebierg net buiten Esch-sur-Alzette. De drie Bamhaiser, Letzeburgs voor ‘boomhuis’, staan zo hoog dat je recht voor je in de boomtakken kijkt. Als wij het hek van het huisje met de naam dr. Dachs openen associëren we dat meteen met de hobbits van Tolkien. Het oranje houten huisje met zijn uitbouwen en leistenen puntdaken staat zo knus te stralen dat we bijna vergeten naar binnen te gaan. Alles eraan lijkt scheef, maar dat blijkt, eenmaal binnen, toch vooral gezichtsbedrog. De rechte raampjes zijn gevat in scheve kozijnen. Binnen is het al net zo knus. Een fijne inschuifbank rond een ruw houten tafel, bedden waar je in klimt en in het kleine keukentje ligt het bestek in een schatkist.
Tegen de avond maken we een wandeling in de al bijna verlaten dierentuin en daarna kijken we op ons balkon nog lang naar de sterren. Het enige geluid is afkomstig van de dieren. De volgende ochtend hangt het ontbijt aan de deur, met zo ongeveer de lekkerste broodjes en kaasjes van Esch. Voldaan dalen we weer af naar de gewone wereld. Slechts één vraag achtervolgt ons nog: wie is dr. Dachs? Gespecialiseerd in dassen, vermoeden we, dus vast een lieve man.
